Visweekend Kyll, Duitsland 

Na onze vliegvis ervaring op de rivier Semois in de altijd prachtige Ardennen afgelopen voorjaar, was het zaterdag (26september) tijd voor een vervolg. De Kyll in het kleine dorpje Zendscheid was onze volgende vliegvis bestemming. Aangezien het tot 3 dagen voor vertrek ook flink had geregend bij onze oosterse buren, werd het nog even spannend of ons visweekend niet in het water zou vallen (letterlijk en figuurlijk). Gelukkig leven we in een wereld waar tegenwoordig alles te vinden is op het internet, zo ook het waterniveau in de Kyll. Zo zag André het waterniveau met het uur zakken en volgens zijn theoretische berekening zou het water op pijl moeten zijn bij aankomst. Zo konden we 2 dagen voor vertrek toch echt gaan uitkijken naar ons vliegvissen in de Kyll.

Bij aankomst in Zendscheid bleek het water toch boven normaal niveau te zijn, met als gevolg woester en geen glashelder water. Een goed moment om eerst de rivier te gaan verkennen en hopen op betere omstandigheden voor de volgende dag. Na een goede nachtrust, een goed ontbijt en het aanschaffen van onze dagtickets was het eindelijk zover. Het water was inmiddels nog wat gezakt en het zicht tot aan de bodem was ook een stuk beter. Time for action!

Het duurde niet lang voordat André een mooie aanbeet op zijn nimf verzilverde en na een korte, felle dril kon hij zijn eerste mooie vlagzalm scheppen. Foto maken? ‘Nee, zo snel al een vlagzalm.. dat belooft wat!’ zei hij. FOUT! Misschien wel de mooiste vis van onze visweekend en geen foto. Helaas, een leermomentje voor de volgende keer. Aan de goede start konden we geen goed vervolg geven. De visserij was simpelweg taai te noemen. Pas in de middag, wanneer de zon lekker op het water stond te branden, kwamen de aanbeten op de droge vlieg. Eenmaal de Adams Irresistible aan mijn leader geknoopt, duurde het ook niet lang voordat ook ik mijn eerste bruine forel op de Kyll mocht vangen. Na een acrobatische aanbeet onder een overhangende boom aan het wateroppervlak, werd mijn vlieg vol overtuiging gegrepen. Snel een foto (als bewijs voor de thuisblijvers) en verder stroomopwaarts de rivier af vissen.

Na een lange wandeling van enkele kilometers door de rivier, trakteerden we onszelf op een lekker koud biertje met een heerlijk cervelaatworstje. Een goed moment om deze fantastische dag door te spreken en wat laatste energie op te doen om voor het eten nog een klein stukje rivier af te vissen.

De zon verdween langzaam achter de bergen en aanbeten waren nu, zeker voor mij, ver te zoeken. Ik besloot André tegemoet te lopen om met het laatste daglicht nog even wat sfeerfoto’s te maken. Eenmaal bij André aangekomen zag ik hem weer op het diepere stuk van de rivier, waar hij eerder ook een vlagzalm ving. Misschien dan toch een vlagzalm terwijl ik al met mijn camera klaarsta? Zijn nimf met beetindicator gooit hij strak voor de overhangende boom en laat hem netjes met de stroming meekomen. De beetindicator verdwijnt onder water en ‘BAM!’ een serieuze vis meldt zich opnieuw op het diepere water. Hoe mooi is dit! Getuige zijn van deze prachtige aanbeet, al klaarstaan met de camera en alleen nog even wachten totdat hij deze bruine forel (bleek later) schept. En om hier vervolgens dan ook nog een paar foto’s van te kunnen schieten, super. André had simpelweg een beetje pech vandaag. Na een kleine inschattingsfout loste de haak uit de bek van de vis. Balen! Weer een gemiste kans om een prachtige vis vast te kunnen leggen op foto. We besloten ook maar meteen rechtsomkeer te maken en ons op te gaan frissen voor een heerlijk avonddiner.
De laatste dag besloten we om direct een stuk verder rivier opwaarts te beginnen. Hier kregen we de dag ervoor ook meer aanbeten en de kans dat we hier wat konden vangen was voor ons een stuk groter. Bij een eerder omgevallen boom, die dwars over in de rivier lag, kreeg ik meteen al een aanbeet. Helaas kon ik deze niet verzilveren en zo visten we samen verder de rivier af. Al snel werd wel duidelijk dat ook vandaag het allemaal niet vanzelf zou gaan. Aanbeten kwamen maar moeizaam op gang. Waarschijnlijk vanwege het hoge water dat te danken was aan de regen die daarvoor was gevallen. We moesten er maar het beste van zien te maken.

Het was voor ons misschien wel het mooiste stukje van de rivier, waar ik samen met André al fotograferend meeliep om nog wat mooie beelden vast te leggen. Een meter of 15 van ons vandaan was een bruine forel gretig kleine vliegjes van het wateroppervlak aan het verschalken. Dit bleef ons uiteraard niet onopgemerkt en André probeerde deze vis met zijn droge vlieg te verleiden. Helaas trapte de vis daar niet in en ik gaf André een Adams Irresistible om hiermee alsnog de bruine forel mee te kunnen verleiden. Het was zijn eerste worp met deze vlieg die de vis meteen al deed verleiden. We werden samen getuigen hoe deze vis zich met een noodgang door het water heen manoeuvreerde richting de vlieg en vol agressie werd gegrepen. Fantastisch!

Pas bij het laatste stuk waar we met onze dagtickets nog mochten vissen, ving ik dan toch nog een kleine bruine forel die mijn Adams Irresistible weergaloos van het wateroppervlak pakte. Dit was dan ook meteen ons laatste stukje vis avontuur en we besloten terug te keren naar het hotel en ons voor te gaan bereiden op de terugreis.

Ondank het hoge water hebben we toch nog diverse bruine forellen en één vlagzalm weten te vangen. Een hoop geleerd en weer enige ervaring opgedaan. Volgend jaar met hopelijk wat gunstigere omstandigheden opnieuw proberen en zien wat het ons dan gaat brengen. Ik ben er in ieder geval klaar voor!

Groeten,

Rico ‘t Mannetje