Wie het kleine niet eert is het grote niet weerd.

Jorrit, een fanatiek vissertje waarbij het vissen met de paplepel is ingegoten vangt regelmatig mooie vissen. Zo droomt ook hij al enig tijd van zijn eigen visbootje. Tja, wie wil dat nou niet? Want met een bootje kom je immers vaak wel bij dat ene plekje waar de vis rond zwemt. Zo trok hij er eind september samen met zijn vis(vriend) op uit om bij hun achter in een slootje op ruisvoorns te gaan vissen. Eenmaal aangekomen bleek de vis net buiten werpbereik te zwemmen en bedachten zij een oplossing om toch bij de vis te komen. Ze keken wat rond en vonden al snel twee grote oude piepschuim platen uit de bouw. ‘Hier kunnen we wat mee dachten ze. Ze plakten deze twee platen met tape aan elkaar, haalde thuis een peddel en hun eerste visbootje werd min of meer werkelijkheid. Met z’n tweeën stapte zij op hun zelfgemaakte bootje en roeiden zo naar het midden van de sloot om dan toch bij de vis te kunnen komen. En wat denk je? De ene dikke ruisvoorn na de andere. Geweldig toch!

Owja en soms vangt Jorrit ook nog grote snoeken..